Chwasty -Krzysztof Jóźwik

 Po długiej niemocy czytelniczej, ostatnio czytam książki jedna za drugą. Chwasty zdecydowałam się przeczytać z polecenia koleżanki.  Jest to moje pierwsze spotkania z twórczością autora  Jako miłośniczka brutalnych i  mocnych kryminałów, byłam ciekawa czy lektura zadowoli moje gusta czytelnicza.

W aurze spadających liści, dochodzi do brutalnego morderstwa. Ofiarą jest osiedlowy alkoholik. Znakiem szczególnym mordercy jest pozostawienie na ciele ofiary zasuszonej rośliny. Sprawą zajmuje się podkomisarz Kalinowski, przy udziale prokurator Klaudii Nowickiej.

Pierwsze element, który mi się podobał to kreacja psychopaty. Czytelnik ma świadomość po przeczytaniu lektury, co nim kierowało, jakie były jego przeszłe doświadczenia. Zbrodnie mordercy są niesamowicie brutalne i mocne. Opisy mogą wywołać ciarki, a nawet obrzydzenie. Sam motyw z eliminowaniem chwastów idealnie wpisuje pod dobry kryminał. 

Chwasty jest to książka jest z mocną rozbudowaną stroną obyczajową. Postaciami są zwykli ludzie, np. pielęgniarka, dostawa dhlu, wykładowca, właściciel sklepu. Postaci jest wiele. W pewnym momencie każda z nich wydaje się potencjalnym zabójcą. Za każdym z bohaterów kryje się trudna przeszłość, bądź inne przykre fakty. Autor w krótkich podrozdziałach opisuje życie wielu osób. Momentami lekko czułam się znudzona. Akcja toczy się wolno, brakowało mi większej dawki napięcia.

Finał zaskakujący, próbowałam zgadnąć tożsamość sprawy, ale mi się nie udało. Jedynie dobrze wytypowałam płeć mordercy.

Zdecydowanie lektura zadowoliła moje gusta czytelnicze. Prawdziwy kryminał, po który śmiało można stwierdzić, że jest to dobra książka. Są trupy, makabryczne zbrodnie czyli coś co cenie kryminałach. Chętnie przeczytam inne pozycje z cyklu historia warszawska. Mam nadzieję, że ponownie spotkam się z podkomisarzem Kalinowski oraz panią prokurator Nowicką.