Wykorzystując nieprzyjemną aurę pogodową i wolne popołudnie, postanowiłam spędzić czas z książką. Po twórczość Wojciecha Chmielarza sięgam w ciemno. Tytuł książki oraz opis z okładki zabrzmiały intrygująco.
Akcja kręci się wokół potencjalnej samobójczej śmierci młodego Mateusza. Matka chłopaka nie dowierza aby jej syn popełnił samobójstwo. Rozwiązanie zagadki powierza detektywowi Dawidowi Wolskiemu. Jednocześnie fabuła została urozmaicona o wątek zaginionej dziewczyny.
Wampir jest lekturą z cyklu na jedno popołudnie/wieczór. Niewielka objętość książki, porywająca akcja pełna tajemnic i niedopowiedzeń nie pozwala się oderwać od czytania. Autor wykreował zagadkę kryminalną na najwyższym poziomie. Duża liczba bohaterów, kilka wątków, klimat mroku i liczne zwroty akcji utrudniają rozwiązanie zagadki. Krok po kroku, dwie osobne historie łączą się wspólną całość. Takiego finału nie spodziewałam się.
Detektyw Dawid Wolski jest człowiekiem nie pozbawionym wad. Lawiruje, kombinuje tak żeby jemu było dobrze. Nie stroni od papierosów i alkoholu. Z drugiej strony wykazuje ogromną determinację w rozwiązaniu sprawy chłopaka. Idealnie wkręcił się świat nastolatków, gdzie narkotyki i prostytucja to główne źródło dochodu.
Nie jest to typowy kryminał czy thriller, gdzie policja czy prokuratura prowadzą sprawę. Jest to bardziej powieść detektywistyczna z domieszką sensacji. Rzadko czytam tego typu książki, aczkolwiek Wampir wykreowany przez Wojciecha Chmielarza sprostał moim oczekiwaniom. Świetny pomysł na fabułę w klimacie mroku i tajemnic. Treść wciąga od samego początku, a zainteresowanie książką z każdą kolejną stroną coraz większe. Zdecydowanie polecam.
To książka zdecydowanie w moim stroju czytelniczym, więc chętnie po nią sięgnę.
OdpowiedzUsuń