"Krótka piłka" - Harlan Coben

Autor: Harlan Coben

Tytuł: Krótka piłka

Tytuł oryginału: Dropshot

Tłumaczenie: Zbigniew A. Królicki

Wydawnictwo: Albatros

Liczba stron: 351

Rok wydania: 2004

" Ludzie potrafią zdumiewająco dobrze kłamać. Im wydają się bardziej prawdomówni, im częściej spoglądają ci w oczy i przysięgają, tym bardziej są zakłamani."

Kiedy mam ochotę przeczytać jakąś dobrą książkę, w ciemno wybieram jedną z pozycji Harlana Cobena. Autor jeszcze nigdy mnie nie zawiódł w większym stopniu, więc sięgam po kolejny jego thriller z przyjemnością. Tym razem mój wybór padł na Krótką Piłkę.  Jest to drugi tom z serii z Myronem Bolitarem. Cykl ten czytałam w losowej kolejności. Aktualnie do przeczytania zostały mi trzy tomy – pierwszy, piąty oraz jedenasty (Home). Chciałabym w przyszłości przeczytać od początku do końca całą serię.  Wracając do książki recenzowanej w dzisiejszym wpisie – powieść ocenie głównie z perspektywy intrygi.

Podczas meczu tenisa, w pewnej chwili słychać strzał. Okazuje się, że została zabita Valerie Simpson – była tenisistka. Kobieta przed śmiercią próbowała skontaktować się z Myronem. Niestety bezskutecznie. Jednym z głównych podejrzanych jest klient Myrona. Były koszykarz zaczyna prowadzić własne śledztwa wraz ze swoim przyjacielem Winem.

Tak jak w dziełach Remigiusza Mroza lubię Chyłkę i Zordana. To w twórczości Cobena moją sympatię zyskali Myron i Win. Zgrany duet.  Pierwszy z nich jest byłym koszykarzem, studiował prawo na Harvardzie. Założył agencję sportową. Drugiego mężczyznę, autor określił jako „zbłaznowanego psychopatę” . Oboje wprowadzają do treści sporą dawkę specyficznego humoru, ironii, sarkazmu. Przez co po powieść czyta się lepiej.

Mimo śmierci kobiety, początek powieści jest spokojny. Autor stopniowo buduje napięcie, które podczas finału jest na wysokim poziomie. Zakończenie wywarło na mnie ogromne wrażenie. Spodziewałam się czegoś innego, a przeczytałam coś co wbiło mnie w fotel.

Czytając książki Harlana Cobena, odnoszę wrażenie, że już coś podobnego czytałam. Można zauważyć pewien schemat rozwiązywania zagadki. Standardowo zaczyna się niewinnie, a nawet tajemniczo, natomiast kończy rewelacyjnie. Sposób prowadzenia śledztwa jest dość podobny. Niektóre szczegóły powtarzają się np. śledzenie Myrona, przez inne wynajęte osoby. Intryga zawsze jest skomplikowana, nieoczekiwane zwroty akcji tworzą świetny kryminalny klimat.

Krótkie rozdziały zdecydowanie są zaletą powieści, a często kończą się w taki sposób, aby wzbudzić ciekawość czytelnika co będzie się dalej działo.  W treści dominują dialogi, aczkolwiek długie opisy też zdarzają się, przez które momentami trudno przebrnąć. Mimo to, autor pisze w takim stylu, że świetnie mi się go czyta. W treści pojawiają się wulgaryzmy. Mnie podczas czytania nie przeszkadzały.

Po twórczość Harlana Cobena możecie sięgnąć w ciemno. Autor na pewno Was nie zawiedzie. Jego kryminały są bardzo dobre, mimo że są dość charakterystyczne.  Serię z Myronem  szczególnie Wam polecam, najlepiej czytajcie po kolei.