Samotnia - Anna Kańtoch

Ostatnio często przeglądam ranking książek w portalu lubimy czytać. Moją uwagę przykuł tytuł Samotnia. Postanowiłam nadrobić zaległości książkowe i przeczytać wymienioną wyżej lekturę. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny Kańtoch i z pewnością nieostatnie. Pisarka wywarła na mnie pozytywne wrażenie. Gustując głównie w kryminałach/thrillerach doceniam książki, gdzie fabuła jest nieszablonowa i przede wszystkim oryginalna.

Głównym bohaterem jest Leon Cichy, który z zawodu jest pisarzem. Do pewnego momentu mężczyzna wiedzie szczęśliwe życie. Jego radość nie trwa długo. Partnerka zastawia go. Bohater postanawia zrelaksować się na włoskich wakacjach. Tam poznaje kobietę, z którą szybko bierze ślub. Po powrocie z wczasów, ulega wypadkowi, tracąc wzrok.

Przede wszystkim doceniam szczególnie kreacje głównego bohatera. Autorka spisała się kreując narracje z perspektywy niewidomej postaci. Z łatwością można było wczuć się w sytuację Leona. Mężczyzna przy pomocy innych zmysłów niż oczy dochodzi do wniosku, że coś jest nie tak. Ma podejrzenia, że inną dziewczynę poznał we Włoszech, a kobieta z którą mieszka jest obcą osobą. Postać dzieli się ze swoimi spostrzeżeniami bliskimi i policją, jednak ludzie mu niedowierzają.

Autorka stworzyła klimat tajemnicy i niedopowiedzeń. Chcąc jak najszybciej poznać rozwiązanie zagadki, lektura pochłonęła mnie na długie godziny. Pojawia się napięcie, uczucie niepokoju oraz kilka znaczących zwrotów akcji.  Finał zdecydowanie zaskakujący. Trudno było domyślić się rozwiązania zagadki.

Zamiast standardowych rozdziałów, poszczególne fragmentu treści nazwane są nagraniami. Świetnie komponuje się taki zabieg z osobą niewidomą. Nagrania są krótkie. Książkę czyta się szybko.

Polecam, warto przeczytać!